Dziś stało się dla mnie jasne, że solidarności, której przez dziewięć lat nie zaznali Syryjczycy, jest w świecie jeszcze mniej niż łóżek szpitalnych i respiratorów. Starania Trumpa o to, by zawładnąć niemiecką firmą pracującą nad szczepionką na koronawirusa, świadczą o tym, że pandemia nie jest największym zagrożeniem, z jakim mamy do czynienia. > Potrzebna jest pokora, trzeba otworzyć oczy, żeby widziały – to pierwsze, co należy zrobić w bezprecedensowej sytuacji, żebyśmy wzorem generałów i zachodniej lewicy nie toczyli wiecznie wojny, która już minęła. Niespodziewany i szybko się rozprzestrzeniający kryzys światowy pokazuje to, że pomimo różnic między krajami i kulturami jesteśmy do siebie podobni pod względem ignorancji. Trzeba, żebyśmy razem zwalczyli swój analfabetyzm i nauczyli się czytać. Zaraza zaciera różnice między państwami i społeczeństwami, a przede wszystkim unicestwia granice, które państwa starają się umocnić, tak jak to czyniły, przeciwstawiając się „kryzysowi uchodźczemu”. Wirus ogłasza: „jesteście jednym światem”, rządy mówią nam, że jesteśmy oddzielnymi światami.

Wobec wyzwania, jakie rzuca ten niewidzialny mikrob, wszyscy zaczynamy prawie od zera – chyba że jesteśmy Slavojem Žižkiem, który potrafił napisać książkę, podczas gdy większość z nas wciąż sylabizuje pierwsze litery. Potrzebna jest pokora, trzeba otworzyć oczy, żeby widziały – to pierwsze, co należy zrobić w bezprecedensowej sytuacji, żebyśmy wzorem generałów i zachodniej lewicy nie toczyli wiecznie wojny, która już minęła. Nie jest to wojna, wbrew temu, co potrafił sześć razy powtórzyć Macron w przemówieniu wygłoszonym 16 marca i co potrafi powiedzieć Žižek. Węgierski premier Viktor Orbán wyraził się jasno: koronawirus i imigranci to dwie strony jednego problemu – ludzkiej mobilności, której należy położyć kres. Niedaleka od takich poglądów jest populistyczna prawica w Niemczech , której myśl polityczną łatwo przełożyć na język zarazy i odporności. Ludobójstwo może się więc okazać najwłaściwszym działaniem sanitarnym.

Co Z Kursem Euro W Relacji Do Dolara? Nadchodzi Bolesna Globalna Recesja

Technologie, takie jak internetowa komunikacja, streamingi i audycje, stają się elementem naszej współpracy społecznej. Nauczymy się całować i przytulać za pośrednictwem fal i sieci. Będziemy karmić się nawzajem, redystrybuować bogactwo, zastrajkujemy.

Czerwony wirus nie jest, rzecz jasna, jedynym ideologicznym tropem, który próbuje przebić się do „dominującej narracji” na temat tego, jak interpretować pochodzenie i konsekwencje obecnego kryzysu wywołanego koronawirusem . Ultranacjonaliści i altprawicowcy, którzy dostrzegli szansę na rozpowszechnienie wezwań do budowania murów na granicach i odseparowywania się od innych, bezwstydnie zrównują migrantów i uchodźców z wirusem. Ponadnarodowe korporacje ustawiają się w kolejkach w korytarzach Kongresu i Europejskiego Banku Centralnego, wyciągając ręce po nowe zasiłki i subwencje. Big Pharma, sektor sekurytyzacji oraz tzw.

Marzy nam się solidarność, która nie hierarchizuje, nie warunkuje i nie wyklucza. To także antidotum na lęk przed przyszłością, związany z wizją świata po-kryzysie rządzonego przez radykalizujące się formy nekrokapitalizmu i nekronacjonalizmu. Świat po kryzysie może okazać się światem, w którym liczba osób i grup wypchniętych poza ramy uznania i, tym samym, skazanych na śmierć, drastycznie wzrośnie. > Dlatego nadzieja związana z niemożliwością powrotu do świata, jaki znamy, powinna stać się zasadą organizującą naszą oddolną, polityczną praktykę. Opierać się ona może na postulacie radykalnej antynekropolityki, a więc takiej formy polityki, która stawia sobie za cel gwarantowanie życia każdej i każdego.

Komentarz Zpp W Sprawie Zapowiedzi Rządu Na Temat Otwarcia Kolejnych Sektorów ..

Z powodu rozpowszechniania się koronawirusa na całym świecie przeprowadzenie pierwszych działań przedprocesowych, zaplanowane na 26 marca 2020 roku w HAU Hebbel am Ufer Theater w Berlinie, byłoby nieodpowiedzialne. Na nową sytuację można patrzeć z dwóch perspektyw. Dokładnie z tego powodu postanowiliśmy, mimo wszystko, rozpocząć kampanię Collectivize Facebook.

Oczywiście, niepożądane byłoby sprowadzanie do jednego mianownika różnorodnych praktyk, kategorii prekarności i, leżących u podstaw tego, co Judith Butler nazywa „performatywnym zgromadzeniem” . Niebezpieczeństwem jest propaganda oparta raczej na opiniach niż na zasadach. Znaleźliśmy się w momencie, w którym pojawiają się nieoczekiwane towarzyszki i towarzysze i w którym powody brutalnej prekaryzacji naszego życia stają się coraz bardziej widoczne. I właśnie zgromadzenie środków produkcji i komunikacji, o ile uda się je uspołecznić, pozwoli naszej odnowionej zdolności do bycia towarzyszkami i towarzyszami zamanifestować się w nowych formach życia. Przełożyła z języka angielskiego Anna Dzierzgowska Prace-posty Mimi Zhu można znaleźć na jej oficjalnym Instagramie: /mimizhuxiyuan/.

Stosunki Zewnętrzne Ue Z Innymi Kluczowymi Podmiotami Gospodarki Światowej

Co w tym procesie nie jest polityczne? Nie mamy chwili do stracenia, musimy wypracować warunki, w których to nasz czerwony wirus będzie mógł się szerzyć i tworzyć odpowiadające nam formy życia. To właśnie dzięki owej granicy możemy dostrzec i jasno wyrazić przestrzeń do bycia towarzyszami i towarzyszkami, czy – jak to ujęła Jodi Dean https://forexrobotron.info/ – przestrzeń do „jednakowości walczących po tej samej stronie” . Jak jednak cokolwiek szerzyć, kiedy nasze ulubione środki prowadzenia polityk emancypacyjnych, jak choćby zgromadzenia, są niemożliwe z powodu samoizolacji? Co w takich warunkach znaczy powiedzieć za Mimi Zhu: „Wciąż możemy być razem”? Kolektywizacja jako zgromadzenie

• W najbliższych miesiącach będziemy się starali włączyć ten temat również do naszej praktyki artystycznej i aktywistycznej.
• Nekropolityka i solidarność w dobie kryzysu”
• Dotychczas opublikowaliśmy:
• Agata Dziuban, Zuzanna Dziuban,„Warunkowanie wsparcia.
• To, czy progresywne zmiany zostaną wprowadzone, w dużym stopniu zależy od właściwego rozpoznania problemów, wypełnienia programów treścią i konsekwencji w ich wdrażaniu.

Judith Butler, „Zapiski o performatywnej teorii zgromadzenia”, przeł.Joanna Bednarek, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa 2016. Tak się złożyło, że na początek kwietnia tego roku przypadł termin mojej wizyty w berlińskiej przychodni, gdzie miałem się poddać ogólnym badaniom. W poczekalni asystentka w maseczce zakrywającej usta i nos wręczyła mi maseczkę. Było to w 1996 roku w więzieniu w Palmyrze w Syrii, gdzie nam, więźniom politycznym z różnych ugrupowań i o różnym zapleczu Forex Broker Windsor Brokers Ocena 2021 ideologicznym, kazano spać z zawiązanymi oczami, na boku i nie poruszać się podczas snu. Tym razem maska ma chronić przez widmem koronawirusa krążącym po Berlinie i świecie oraz siejącym strach większy od tego, który komunistyczne widmo Marksa i Engelsa budziło w kręgach europejskiej burżuazji w połowie XIX wieku. > W obecnej sytuacji, gdy nic nie jest pewne i niczego nie można przewidzieć, dzisiejszy uchodźca zadaje sobie pytanie: czy już tego wszystkiego nie oglądaliśmy?

(„Britney, suko!”) z wydanego w 2007 roku singla Gimme More – uwidacznia kontekstualne przesunięcie, w ramach którego kapitalistyczna popkultura nieoczekiwanie zyskuje zdolność krytyczną. Słowa debiutu Towarzyszki Britney, …Baby One More Time z 1999 roku, nagle nabierają nowego znaczenia. „Wiara” Towarzyszki Spears („wciąż wierzę”) podkreśla zatem konieczność politycznej organizacji i uzwiązkowienia. Kończący utwór wers Hit me, baby, one more time („Kochanie, uderz mnie jeszcze raz”) okazuje się jeszcze bardziej wieloznaczny. Z jednej strony wyraża pogróżkę pod adresem systemu – zadaj jeszcze jeden cios, nie przestawaj gnębić, a nasza zbiorowa odpowiedź będzie bezwzględna. Równocześnie Towarzyszka Britney alarmuje, że zakwestionowanie środków produkcji w naszej przerażającej rzeczywistości nie obejdzie się bez walki. Dlaczego jednak mamy traktować to poważnie, jeśli współcześnie działają popularni artyści – poczynając od M.I.A. z jej politycznymi pracami, po The Coup – którzy od dziesięcioleci odwołują się do walk politycznych i kulturowych?

Biopolityka lansowana przez lekarza Baszszara al-Asada zabiła w ciągu dziewięciu lat ponad pół miliona ludzi, a ponad sześć milionów wygnała z kraju. Kilka tygodni temu minister zdrowia w jego rządzie, odpowiadając na pytanie o zakażenia wirusem w Syrii, oddał cześć siłom zbrojnym reżimu, które „oczyściły Syrię z zarazków”!

Otóż dlatego, że w kontekście obecnej pandemii, kiedy coś zaczyna się rozprzestrzeniać niczym wirus, budzi to skojarzenie z innym wirusem. Stajemy się świadkami i świadkiniami szerzenia się nie tyle choroby, ile idei, zawierającej w sobie szereg równościowych zasad, dzięki którym możemy konfrontować się z naszą teraźniejszością i ją uspołeczniać . Czerwony wirus, na który nie jest odporna nawet wspomniana Britney Spears, szerzy nowe formy równościowego życia. Rozprzestrzenianie się wirusa

Skoro w sytuacji kryzysu wzrasta nasza zależność od korporacyjnych mediów „społecznościowych” i zmonopolizowanych narzędzi komunikacji, to tym samym wzrasta potrzeba podważenia form ich własności. Czerwony wirus musi zakażać zarówno nowe, cyfrowe ośrodki zmagań, jak i materialną infrastrukturę, która je podtrzymuje. Korporacja jest ponadto zamieszana w inwigilowanie swoich użytkowniczek i użytkowników. profili cieni, lecz także przekazuje informacje rządom, co naraża życie dysydentów i dysydentek oraz działaczy i działaczek, oraz umożliwia zbieranie danych z profili milionów użytkowników takim firmom jak Cambridge Analytica. Facebook ponadto chętnie wspiera reżymy autorytarne, jak choćby reżym Duterte’a na Filipinach, gdzie ta platforma stała się głównym narzędziem komunikacji ze społeczeństwem.

Opublikowano Słabsze Od Oczekiwań Wskaźniki Pmi Dla Przemysłu I Usług Niemiec Oraz Francji

W obecnej sytuacji, gdy nic nie jest pewne i niczego nie można przewidzieć, dzisiejszy uchodźca zadaje sobie pytanie: czy już tego wszystkiego nie oglądaliśmy? Czy już nie doświadczaliśmy, na naszą skalę, izolacji i uwięzienia? Wspólnie przeżywamy kryzys wywołany przez wirusa po tym, jak podczas różnych innych światowych kryzysów brakowało tej wspólnoty. Nie mogę przeżywać czasu koronawirusa tak, jakbym przedtem niczego nie doświadczył, ani nawiązywać do wywołanego nim kryzysu, nie powracając pamięcią tam, do opustoszałego kraju. Przeciwnie, tam też był czas wyjątkowy i okrutny, a najgorsze jest to, że on wciąż trwa i dziś się odnawia.

Odwaga to druga cecha niezbędna w tej „niewojnie”, zwłaszcza w świecie, w którym liczni tchórze demonstrują swój potencjał wojenny wymierzony w o wiele słabszych, a konflikty zbrojne zniżyły się do poziomu tortur i ludobójstwa. Nie ma „wojny z terroryzmem”, nikt nie powinien się co do tego oszukiwać. Są tylko tortury stosowane przez państwa dysponujące lotnictwem, bronią masowej zagłady i arsenałem nuklearnym wobec o wiele słabszych społeczeństw, a ofiary bardzo rzadko ograniczają się do domniemanych terrorystów. Widać to w Syrii, Palestynie i praktycznie wszędzie.

Baszszar al-Asad mówił już w czerwcu 2011 roku o spiskach i bakteriach, o zwalczaniu zarazków i odporności organizmu. Stąd już blisko do wyobraźni politycznej nazistów, którzy chcieli „oczyścić” Niemcy ze zdegenerowanych ras, ludzi chorych i aspołecznych, żeby stworzyć zdrowe warunki dla czystej pln krwi aryjskiej. W sierpniu 2017 roku, sześć lat po przemówieniu o zarazkach, likwidacji i odporności, prezydent dziedzic [swego ojca – przyp. tłum.] mógł już mówić o pożytku z wojny, którą rozpętał: o „harmonijnym społeczeństwie”, które pozbyło się konfliktowych i rozłamowych elementów.

Rate This Blog

Posted on October 2, 2020 by Ganesh Chonde